ദുബായി വീമാന ചന്ത
ഒരു ഉത്സവ പറംബില്‍ പോയ പ്രതീതിയോടെ ആണ് ഞാന്‍ അവിടെ എത്തിയത്. എന്തും ആളും ബഹളവും. വിഷ്ണുലോകം സിനിമയിലെ ശങ്കുവിനെ ഒര്മിപികുന്ന പോലെ സ്വന്തം കഴിവുകള്‍ പ്രദര്ശിപികുന്ന വീമാനം ഡ്രൈവര്‍മാര്‍. പല തരാം വെമാനങ്ങളുടെ ഒരു ശേഖരം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. നാജ്ന്‍ ശേരികും കൊഴികൊട്ടുകാരുടെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ കിഴക്കന്‍ ടൌണ്‍ കാണാന്‍ വന്ന പോലെ ആയിരുന്നു. ഒന്നും മനസ്സിലാവുനില്ല. ബാബു ഏട്ടനും കുമാരനും വാങ്ങി കൊണ്ട് വന്ന സാന്റ്വിച് കൂടി ഇല്ലയിരുനെങ്കില്‍ തെണ്ടി പോയേനെ. അപ്പോളാണ് കുമാരന്‍ അമേരികയുടെ യുദ്ധ വീമാനങ്ങള്‍ കാണിക്കാന്‍ വിളിച്ചത്. ഒത്ത്. അത് ഒരു കാഴ്ച തന്നെ ആയിരുന്നു, ജീവിതത്തില്‍ ഇനി കിട്ടുമു എന്നറിയാത്ത ഒരു അവസരം. (അങ്ങനെ തന്നെ ആണ് മിക്ക്യവരുടെയും ചിന്ത എന്ന് തടിമാടന്‍ മാരായ അമേരികന്‍ പട്ടാളകാരുടെ കൂടെ നിന്ന് ഫോടോ എടുക്കാന്‍ ഉള്ള തിരക്ക് കണ്ടപോ മനസ്സിലായി.) എനിക്ക് ഫോടോ എടുക്കാന്‍ കഴിയും മുമ്പേ ഒരു തടിമാടന്‍ വന്നു രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോകി. ഞാന്‍ ഭയ ഭക്തി ബഹുമാനത്തോടെ ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മാതിരി കുമാരന്റെ തോളില്‍ കയിട്ട് നടന്നു നീങ്ങി.
അങ്ങനെ കുമാരന്‍ എന്നെ ചെറിയ വീമാനങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. അവിടെ കച്ചവടം തകൃതിയായി നടക്കുന്നു. പലരും വില പേശുന്നു. പശുവിന്റെ അകിട് നോക്കുന്ന പോലെ ചിലര്‍ അടിയില്‍ പോയി നോക്കുന്നു. ചിലര്‍ ചിറക് പിടിച്ച നോക്കുന്നു. ചിലര്‍ ഉള്ളില്‍ കേറി ഡ്രൈവര്‍ സീറ്റില്‍ ഇരുന്നു നോക്കുന്നു. അങ്ങനെ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോള്‍ എന്നെ ഞെട്ടിക്കുന്ന ഒരു കാഴ്ച ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്തും, സാഹിത്യ ലോകത്തെ പുത്തന്‍ താരവുമായ ശ്രി കൂവിലന് ഒരു വീമാനത്തിന്റെ അടുത്ത മേശയും കസേരയും ഇട്ട രണ്ടു പേരോട് കാര്യമായി എന്ടോ സംസാരിക്കുകയാണ്. ആ രണ്ടു പേരും ചില്ലറകാരല്ല ഏന് അവരുടെ കെട്ടും മറ്റും കണ്ടപ്പോ തന്നെ മനസ്സിലായി. സിനിമകളില്‍ മാത്രം ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ള രണ്ടു രൂപങ്ങള്‍. ഫുള്‍ സുട്റ്റ്, കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ്‌, കയ്യില്‍ വെള്ളി ചെയിന്‍.!! കൂവിലന് ഇവരുമായി ഇണ്ട ഇടപാട് എനറിയാന്‍ എനിക്ക് ഒരു ആകാംഷ തോന്നി. ഞാന്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ അവരുടെ അടുത്ത് പോയി വീമാനം നോക്കുന്ന പോലെ അവരുടെ സംഭാഷണം ശ്രേധിച്ചു. ഒഹ്ഹ വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയുനില്ല............. രണ്ടു സിനിമാ കാരും കൂടി കൂവിലന്റെ വീമാനത്തിനു വില പറയുന്നു. കൂവിലന് അഞ്ചു വീമാനങ്ങള്‍ ഉള്ളതായിട്ട് എനിക്ക് അറിയാം. ഇപോ എന്താണാവോ ഇത്രേ അത്യാവശ്യം.... അപ്പോളാണ് ഞാന്‍ വീമാനം വാങ്ങാന്‍ വന്നിരിക്കുന്ന ആളുകളെ ശ്രേധിച്ചത്. ഈശ്വരാ... എനിക്ക് എന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയുനില്ല. നജ്ങ്ങളുടെ സുമി ടീച്ചറുടെ ഭര്‍ത്താവു. സുനിലേട്ടന്‍.!!!!!!!.. കാര്യം നജ്ങ്ങളുടെ എതിര്‍ കക്ഷിയായ രാപ്പന ടീമിലെ അങ്കമാനെങ്കിലും, മടുള്ള രാപ്പന ക്കാരില്‍ നിന്നും വെത്യസ്തമായി വളരെ നല്ല ഒരു മനുഷ്യന്‍ ആണ്. അവരുടെ സംഭാഷണം ഞാന്‍ ഒന്ന് ശ്രേധിച്ചു.
കൂ: അല്ല സുനിഎട്ട ഇങ്ങള് ഇന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കണം.
സു: മോനെ ഞാന്‍ നിന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ടാണ് ഇത് വാങ്ങാം എന്ന് വെചത്
കൂ: ഇങ്ങക്ക് അറിയോ ഞാന്‍ ഒരു എ 380 ക്ക് അഡ്വാന്‍സ്‌ കൊടുത്തു പോയി . ഇപോ ലേസം കാശ് കുറവുണ്ട് അതോണ്ടാ ഇത് വിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചത്.
സു: ഞാന്‍ പര്നജല്ലോ, ഒരു 55 കൂടുതല്‍ ഞാന്‍ കാണുനില്ല ഈ വീമാനത്തിനു.
കൂ: അത് പറയരുത് സുനിലേട്ടാ. ഒരു 70 എങ്കിലും കിടിയലെ ഇന്റെ കാര്യം നടക്കു
സു: ഇന്റെ മോനെ, ആനക ഇപ്പൊ 90 വേണ്ടി വരും. അത് ഇനിക്ക് തരാന്‍ പറ്റോ? ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. ഇയ്യി ഇന്റെ ഭാര്യേന്റെ സ്ടുടെന്റ്റ്‌ ആയതോണ്ട് ഒരു അഞ്ചും കൂടി കൂടിക്കോ. 60.
കൂ: ഇങ്ങള് ഇന്നേ സുയിപ്പകരുത് സുനിലേട്ടാ.
സു: കൂവിലന്, നിനക്ക് അറിയോ ഞാന്‍ ഈ കച്ചോടത്തിനു സമ്മതിച്ചത് തന്നെ എന്റെ അളിയന്‍ കുമാരന്‍ പറഞ്ഞിട്ടാണ്. അവനു ഒരു വീമാനം സമ്മാനമായി കൊടുകണം എന്ന് കരുതി ഇരിക്കായിരുന്നു ഞാന്‍.
കൂ: ഇങ്ങള് ഒന്നും കൂടി ആലോയിക്കി സുനിലേട്ടാ.
ഇത്രയും അയപോള്‍ കൂടെ ഉള്ള സിനിമാകരന്‍ ഇടപെട്ടു.
സി: അര്രെ ഭായ് നിങ്ങള്‍ക്ക് താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കില്‍ കച്ചോടം ഉറപ്പിക്ക് . ഞങ്ങള്‍ക്ക് പോയീട്ട് വേറെ ജോലിയുണ്ട്. ഇന്ന് വീകെണ്ട് ആണ്.
ഒഹ്ഹ കയികാരന്‍ കൊള്ളാമല്ലോ. വര്‍ഷങ്ങളായി സുനിലെടന്റെ സന്തത സഹചാരി ആണ് കക്ഷി എന്ന് അറിഞ്ഞു. പേര് Alick Bhai.......
ആ പേരില്‍ തന്നെ ഒരു ഗാംഭീര്യം.
ഇതും കൂടി കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് കൂറ്റഞ്ചെര്യ് ചന്ത ഓര്മ വന്നു. ആയിര കണക്കിന് ആളുകള്‍ വന്നു മൂരി ക്ക് വില പറയുന്ന കൂറ്റഞ്ചെര്യ് ചന്ത!!. അത് ലുങ്ങിയും തലേ കേട്ടുക് കേറിയവരുടെ ചന്ത. ഇത് കൊടും സുട്ടും കൂളിംഗ് ഗ്ലാസും വെച്ച വീമാനത്തിനു വില പരയുന്നവര്‍......
എന്തോ പറഞ്ഞു തിരിയുന്നതിനിടയില്‍ കൂവിലന് എന്നെ കണ്ടു. അവന്‍ എന്നെ മാടി വിളിച്ചു. നജ്ന്‍ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന്. ഇണ്ട കാര്യം എന്ന് ചോദിച്ചു. അവന്‍ പര്‍നാജു ഒരു അത്യാവശ്യം ഉണ്ട്. അതിനു ഒരു വീമാനം വിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. പക്ഷെ വില കൊണ്ട് ഒക്കുനില്ല ദാസ. ഞാന്‍ സുനിലെടനോദ് സംസാരിക്കാന്‍ തെയരായി. അങ്ങനെ സുനിലെടന്‍ കുറച്ച കൂടി അയഞ്ഞു. 65. വരെ സുനിലെടന്‍ പറഞ്ഞു. കൂവിലന് എന്നെ ദേയനീയമായി നോക്കി. ഞാന്‍ കണ്ണ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. കിട്ടിയതായി മോനെ. സംമതിചെക്ക്. ങ്ങനെ കൂവിലന് സമ്മതിച്ചു. അപ്പൊ തന്നെ സുനിലേട്ടന്‍ പേഴ്സ് എടുത്ത് ഒരു വിസ കാര്‍ഡ്‌ പുറത്തെടുത്തു. അപ്പൊ അതാ അടുത്ത പ്രശ്നം. കൂവിലന് വിസ കാര്‍ഡ്‌ എടുകില്ല. അവനു മാസ്റ്റര്‍ കാര്‍ഡ്‌ തന്നെ വേണം. സംഗതി വീണ്ടും സന്ഗീര്‍ണമായി. സുനിലെടന്റെ കയ്യാള്‍ alick bhai ക്ഷമ നശിച് രികിക്കുകയാണ്. വീണ്ടും ചര്‍ച്ച. അവസാനം മൈക്ക് അന്നൌന്ക്മെന്ട വന്നു. "ഈ കൊല്ലാതെ ചന്ത അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇനി എല്ലാരും പോയി രണ്ടെണ്ണം അടിച്ച അവനവന്റെ ഇഷ്ട വിനോദങ്ങളില്‍ എര്പെട്ടുകൊല്ല്." കൂവിലന് തകര്‍ന്നു പോയി. ഒരു A 380 എന്നാ സ്വപ്നവുമായി കൂവിലന് വീണ്ടും അവന്റെ ബ്ലോഗ്‌ ലോകത്തേക്ക് ചിന്തയുടെ, ഭാവനയുടെ ലോകത്തെ പോയി. അളിയന്റെ ചിലവില്‍ ഒരു വീമാനം എന്നാ സ്വപ്നവുമായി കുമാരന്‍ വീണ്ടും membership development പരിപാടികളും, പിന്നെ അവന്റെ സ്ഥിരം പരിപാടികളും (??) ആയി അളിയന്റെ വണ്ടിയില്‍ കേറി വീടിലേക്ക്‌. ......
പുതിയ ഒരു ആശയം കിടിയ സന്തോഷത്തില്‍ ഞാന്‍ എന്റെ മാളതിലെക്.
കുമാരന്റെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍......രാത്രിയുടെ രണ്ടാം യാമത്തില്‍ ഭാര്യയെ പേടിച്ച ചിമ്മിനി വിളക്കും പെന്നും കടലാസും എടുത്ത് തൊടിയിലേക്ക്‌.
ഈശ്വരാ....... കൂവിലന് വെള്ളി മൂങ്ങയെ പിടിക്കാന്‍ തോന്നികരുതെ.......... എന്നാ പ്രാര്‍ത്ഥനയുമായി .......................
